آرشیو فروردین ماه 1403

نوشته هایی در حوزه پزشکی و سلامتی

تفاوت بین ارتورکسیا عصبی و بی اشتهایی عصبی چیست؟

۱ بازديد

**اورتورکسی عصبی در مقابل بی اشتهایی عصبی: درک تفاوت ها**

اختلالات خوردن، بیماری های روانی پیچیده ای هستند که می توانند عواقب شدیدی برای سلامت جسمی و روانی داشته باشند. دو مورد از شایع ترین اختلالات خوردن، ارتورکسیا عصبی و بی اشتهایی عصبی هستند. در حالی که هر دو اختلال شامل مشغولیت ناسالم با غذا هستند، تفاوت های کلیدی بین آنها وجود دارد.

**ارتورکسی عصبی**

Orthorexia nervosa یک اختلال خوردن است که با وسواس در خوردن غذای سالم مشخص می شود. افراد مبتلا به ارتورکسیا ممکن است مصرف غذای خود را به شدت محدود کنند و فقط غذاهایی را بخورند که معتقدند خالص یا سالم هستند. آنها همچنین ممکن است زمان زیادی را صرف برنامه ریزی و آماده سازی وعده های غذایی خود کنند و از موقعیت های اجتماعی که نمی توانند غذای خود را کنترل کنند، اجتناب کنند.

ارتورکسیا می تواند تاثیر قابل توجهی بر سلامت جسمانی فرد داشته باشد. محدود کردن مصرف غذا می تواند منجر به سوء تغذیه، کم آبی و سایر مشکلات سلامتی شود. ارتورکسیا همچنین می تواند منجر به انزوای اجتماعی و افسردگی شود.

**بی اشتهایی عصبی**

بی اشتهایی عصبی یک اختلال خوردن است که با ترس شدید از افزایش وزن مشخص می شود. افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است مصرف غذای خود را به شدت محدود کنند، یا ممکن است پرخوری کنند و پاک شوند. آنها همچنین ممکن است برای کاهش وزن به ورزش بیش از حد یا سایر رفتارها بپردازند.

بی اشتهایی می تواند تأثیر مخربی بر سلامت جسمانی فرد داشته باشد. محدود کردن مصرف غذا می تواند منجر به سوءتغذیه، کم آبی و آسیب اندام شود. بی اشتهایی همچنین می تواند منجر به مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال وسواس فکری شود.

**تفاوت بین Orthorexia Nervosa و Anorexia Nervosa**

در حالی که ارتورکسیا عصبی و بی اشتهایی عصبی شباهت هایی دارند، تفاوت های کلیدی بین این دو اختلال وجود دارد.

* **تمرکز وسواس:** در ارتورکسی عصبی، تمرکز وسواس بر خوردن غذای سالم است. در بی اشتهایی عصبی، تمرکز وسواس بر کاهش وزن است.
* **محدودیت های غذایی:** افراد مبتلا به ارتورکسیا ممکن است مصرف غذای خود را به شدت محدود کنند، اما معمولاً کل گروه های غذایی را حذف نمی کنند. افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است کل گروه های غذایی را از رژیم غذایی خود حذف کنند و ممکن است کالری دریافتی خود را به شدت محدود کنند.
* **تصویر بدن:** افراد مبتلا به ارتورکسیا ممکن است تصویر بدنی مخدوش داشته باشند، اما معمولاً خود را دارای اضافه وزن یا چاق نمی بینند. افراد مبتلا به بی اشتهایی معمولاً تصویر بدنی تحریف شده ای دارند و خود را دارای اضافه وزن یا چاق می بینند، حتی زمانی که وزنشان کم است.
* **علائم روانشناختی:** افراد مبتلا به ارتورکسیا ممکن است دچار اضطراب، افسردگی و اختلال وسواس فکری شوند. افراد مبتلا به بی اشتهایی ممکن است افسردگی، اضطراب و اختلال وسواس فکری جبری و همچنین سایر مشکلات روانی مانند روان پریشی و آسیب به خود را تجربه کنند.

**درمان ارتورکسیا و بی اشتهایی عصبی**

درمان ارتورکسیا عصبی و بی اشتهایی عصبی معمولاً شامل ترکیبی از روان درمانی و مراقبت های پزشکی است. روان درمانی می تواند به افراد مبتلا به اختلالات خوردن کمک کند تا دلایل اصلی اختلال خود را درک کنند و عادات غذایی سالم تری ایجاد کنند. مراقبت های پزشکی می تواند به رفع مشکلات جسمانی مرتبط با اختلالات خوردن کمک کند.

** بهبودی از ارتورکسیا و بی اشتهایی عصبی **

بهبودی از ارتورکسیا عصبی و بی اشتهایی عصبی ممکن است، اما می تواند یک فرآیند طولانی و چالش برانگیز باشد. با درمان و حمایت صحیح، افراد مبتلا به اختلالات خوردن می توانند یاد بگیرند که عادات غذایی سالم ایجاد کنند و زندگی کامل و معناداری داشته باشند.

**در اینجا چند نکته برای کمک به افراد مبتلا به ارتورکسیا عصبی یا بی اشتهایی عصبی وجود دارد:**

* **حمایت کننده باشید:** به فرد اجازه دهید بداند که به او اهمیت می دهید و می خواهید به او کمک کنید.
* **آنها را تشویق کنید که به دنبال کمک حرفه ای باشند:** اگر در مورد عادات غذایی کسی نگران هستید، او را تشویق کنید که به دنبال کمک حرفه ای باشد.
* **به انتخاب های آنها احترام بگذارید:** حتی اگر با انتخاب های آنها موافق نیستید، مهم است که به تصمیم های آنها احترام بگذارید.
* **ارائه کمک عملی:** در برنامه ریزی غذا، خرید مواد غذایی یا آشپزی به فرد کمک کنید.
* **خود را آموزش دهید:** در مورد اختلالات خوردن بیاموزید تا بهتر بتوانید درک کنید که فرد در چه حالی است.
* **صبور باشید:** بهبودی از اختلال خوردن زمان و تلاش نیاز دارد. با شخص صبور باشید و در طول این فرآیند حمایت خود را ارائه دهید.

منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.

آنچه باید در مورد نوروپاتی دیابتی در پا بدانید؟

۱ بازديد
نوروپاتی دیابتی در پا یکی از عوارض جدی دیابت است که می تواند منجر به درد شدید، بی حسی و حتی قطع پا یا پا شود. این به دلیل سطح بالای قند خون در یک دوره طولانی است که به اعصاب پا آسیب می رساند. در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد که باید در مورد نوروپاتی دیابتی در پاها بدانید:

1. علائم: علائم نوروپاتی دیابتی در پاها می تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد، اما اغلب شامل موارد زیر است:
* بی حسی یا گزگز در پاها
* درد یا ناراحتی در پاها، به خصوص در انگشتان پا و کف پا
* درد سوزش یا تیراندازی در پا
* احساس مشکل در احساساتی مانند لمس، فشار یا تغییرات دما
* ضعف یا تحلیل عضلانی
*مشکل در راه رفتن یا ایستادن
2. علل: نوروپاتی دیابتی در پاها به دلیل سطح بالای قند خون در یک دوره طولانی ایجاد می شود. سطوح بالای قند به اعصاب پا آسیب می رساند و منجر به بی حسی، درد و سایر علائم می شود.
3. عوامل خطر: چندین عامل خطر برای ایجاد نوروپاتی دیابتی در پا وجود دارد، از جمله:
* دیابت طولانی مدت
* کنترل ضعیف قند خون
* فشار خون بالا
* کلسترول بالا
* چاقی
* سیگار کشیدن
* مصرف الکل
4. عوارض: نوروپاتی دیابتی در پا می تواند منجر به عوارض متعددی شود، از جمله:
* زخم‌ها: زخم‌های باز روی پوست می‌تواند ایجاد شود، به‌ویژه در قسمت پایین پا. این زخم ها می توانند به سختی بهبود یابند و می توانند منجر به عفونت شوند.
* عفونت ها: عفونت های باکتریایی یا قارچی می توانند در پا ایجاد شوند که منجر به عوارض بیشتر شود.
* قطع عضو: در موارد شدید، قطع پا یا ساق پا ممکن است برای جلوگیری از گسترش عفونت یا نجات جان بیمار ضروری باشد.
5. تشخیص: تشخیص نوروپاتی دیابتی در پاها می تواند دشوار باشد، زیرا علائم می تواند مشابه سایر شرایط باشد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی معمولاً معاینه فیزیکی انجام می دهد و ممکن است از آزمایش های تشخیصی مانند مطالعات هدایت عصبی یا مطالعات تصویربرداری برای تأیید تشخیص استفاده کند.
6. درمان: درمان نوروپاتی دیابتی در پاها معمولاً بر مدیریت دیابت زمینه ای و رسیدگی به هر گونه عارضه ایجاد شده متمرکز است. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:
* داروها: مسکن ها، داروهای ضد تشنج و داروهای ضد افسردگی ممکن است برای مدیریت علائم تجویز شوند.
* تغییرات سبک زندگی: تغییر در رژیم غذایی، ورزش و سایر عوامل سبک زندگی می تواند به بهبود کنترل قند خون و مدیریت علائم کمک کند.
* مراقبت از پا: مراقبت مناسب از پا برای جلوگیری از عوارض ضروری است. این ممکن است شامل پوشیدن کفش های مناسب، بازرسی منظم پاها و مراجعه به پزشک در صورت ایجاد بریدگی یا زخم باشد.
7. پیشگیری: پیشگیری از نوروپاتی دیابتی در پا ضروری است، زیرا در حال حاضر هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد. برای جلوگیری از نوروپاتی دیابتی در پا، مهم است:
* سطح قند خون را مدیریت کنید: کنترل سطح قند خون می تواند به جلوگیری از آسیب عصبی کمک کند.
* مراقبت مناسب از پا: مراقبت صحیح از پا می تواند به جلوگیری از عوارض کمک کند.
* از سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل خودداری کنید: این عادات می توانند دیابت را بدتر کرده و خطر عوارض را افزایش دهند.
* به طور منظم ورزش کنید: ورزش منظم می تواند به بهبود کنترل قند خون و سلامت کلی کمک کند.

در نتیجه، نوروپاتی دیابتی در پاها یکی از عوارض جدی دیابت است که می تواند منجر به درد شدید، بی حسی و حتی قطع پا یا پا شود. آگاهی از علائم، علل، عوامل خطر، عوارض، تشخیص، درمان و پیشگیری از نوروپاتی دیابتی در پاها برای اطمینان از مدیریت صحیح و پیشگیری از این وضعیت بسیار مهم است. اگر دیابت دارید و علائم نوروپاتی دیابتی را در پاها تجربه می کنید، ضروری است در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید. با مدیریت و مراقبت مناسب می توان از بروز عوارض پیشگیری کرد و نوروپاتی دیابتی در پا را مدیریت کرد.

منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.