شنبه ۱۸ شهریور ۰۲ | ۱۲:۲۰ ۱۸ بازديد
پیش آگهی و امید به زندگی برای یک فرد مبتلا به مولتیپل میلوما چگونه است؟
پیش آگهی: پیش آگهی (چشم انداز) برای افراد مبتلا به مولتیپل میلوما بسته به عوامل مختلفی از جمله سن، سلامت کلی، مرحله بیماری در هنگام تشخیص، جهش های ژنتیکی، سابقه درمان قبلی و سایر بیماری های همراه (بیماری ها یا شرایطی که همزمان وجود دارند) متفاوت است.
امید به زندگی: میانگین امید به زندگی برای یک فرد مبتلا به مولتیپل میلوما حدود 10-5 سال از زمان تشخیص است. با این حال، اگر بیماری آنها به خوبی مدیریت شود و به درمان پاسخ دهند، ممکن است خیلی بیشتر از این مدت عمر کنند. توجه به این نکته مهم است که آمار بقا میانگین است و پیش آگهی هر فرد بر اساس عوامل فردی متفاوت خواهد بود.
درمان: هدف از درمان مولتیپل میلوما کنترل یا از بین بردن سلولهای پلاسما غیر طبیعی، تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی است. گزینه های درمانی عبارتند از:
1. جراحی: اگر ضایعات استخوانی وجود داشته باشد، ممکن است توسط جراح برداشته شود. این می تواند به کاهش درد و فشار روی اعصاب یا رگ های خونی در ناحیه کمک کند.
2. پرتودرمانی: اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی در استخوان ها استفاده می شود. این اغلب برای نتایج بهتر با شیمی درمانی ترکیب می شود.
3. شیمی درمانی: استفاده از داروها برای از بین بردن سلول های پلاسما غیر طبیعی و انواع دیگر سلول های سرطانی در بدن. اینها ممکن است به صورت خوراکی (قرص)، داخل وریدی (در داخل ورید)، یا داخل نخاعی (از طریق کاتتر نخاعی) داده شوند.
4. پیوند سلول های بنیادی: در برخی موارد شیمی درمانی با دوز بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود و سپس سلول های بنیادی قبل از درمان از خون یا مغز استخوان بیمار جمع آوری می شود. این سلول های بنیادی منجمد شده و برای استفاده بعدی ذخیره می شوند. پس از شیمی درمانی، سلول های بنیادی ذخیره شده ذوب شده و به بدن بازگردانده می شوند تا جایگزین سلول های خونی تخریب شده شوند.
5. داروهای تعدیل کننده ایمنی (IMiDs): این دسته از داروها شامل لنالیدومید، پومالیدومید و بورتزومیب است. آنها با تنظیم سیستم ایمنی عمل می کنند و می توانند به تنهایی یا در ترکیب با سایر درمان ها برای درمان مولتیپل میلوما استفاده شوند.
پیش آگهی: پیش آگهی (چشم انداز) برای افراد مبتلا به مولتیپل میلوما بسته به عوامل مختلفی از جمله سن، سلامت کلی، مرحله بیماری در هنگام تشخیص، جهش های ژنتیکی، سابقه درمان قبلی و سایر بیماری های همراه (بیماری ها یا شرایطی که همزمان وجود دارند) متفاوت است.
امید به زندگی: میانگین امید به زندگی برای یک فرد مبتلا به مولتیپل میلوما حدود 10-5 سال از زمان تشخیص است. با این حال، اگر بیماری آنها به خوبی مدیریت شود و به درمان پاسخ دهند، ممکن است خیلی بیشتر از این مدت عمر کنند. توجه به این نکته مهم است که آمار بقا میانگین است و پیش آگهی هر فرد بر اساس عوامل فردی متفاوت خواهد بود.
درمان: هدف از درمان مولتیپل میلوما کنترل یا از بین بردن سلولهای پلاسما غیر طبیعی، تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی است. گزینه های درمانی عبارتند از:
1. جراحی: اگر ضایعات استخوانی وجود داشته باشد، ممکن است توسط جراح برداشته شود. این می تواند به کاهش درد و فشار روی اعصاب یا رگ های خونی در ناحیه کمک کند.
2. پرتودرمانی: اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی در استخوان ها استفاده می شود. این اغلب برای نتایج بهتر با شیمی درمانی ترکیب می شود.
3. شیمی درمانی: استفاده از داروها برای از بین بردن سلول های پلاسما غیر طبیعی و انواع دیگر سلول های سرطانی در بدن. اینها ممکن است به صورت خوراکی (قرص)، داخل وریدی (در داخل ورید)، یا داخل نخاعی (از طریق کاتتر نخاعی) داده شوند.
4. پیوند سلول های بنیادی: در برخی موارد شیمی درمانی با دوز بالا برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می شود و سپس سلول های بنیادی قبل از درمان از خون یا مغز استخوان بیمار جمع آوری می شود. این سلول های بنیادی منجمد شده و برای استفاده بعدی ذخیره می شوند. پس از شیمی درمانی، سلول های بنیادی ذخیره شده ذوب شده و به بدن بازگردانده می شوند تا جایگزین سلول های خونی تخریب شده شوند.
5. داروهای تعدیل کننده ایمنی (IMiDs): این دسته از داروها شامل لنالیدومید، پومالیدومید و بورتزومیب است. آنها با تنظیم سیستم ایمنی عمل می کنند و می توانند به تنهایی یا در ترکیب با سایر درمان ها برای درمان مولتیپل میلوما استفاده شوند.
- ۰ ۰
- ۰ نظر