یکشنبه ۲۶ شهریور ۰۲ | ۱۷:۳۲ ۱۸ بازديد
اختلال استرس پس از سانحه یک وضعیت سلامت روان بسیار قابل درمان است، به خصوص اگر در مراحل اولیه تشخیص داده شود. هدف اولیه درمان PTSD کمک به افراد برای مدیریت علائم خود و بازیابی کنترل زندگی خود است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
روان درمانی (گفتار درمانی): این می تواند شامل جلسات فردی یا گروهی با یک متخصص بهداشت روان باشد، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT)، درمان حساسیت زدایی از حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR) یا قرار گرفتن در معرض طولانی مدت. این گفتاردرمانیها به بیماران کمک میکنند تا تجربیات ترومایی خود را در یک محیط امن پردازش کنند و در عین حال مهارتهای مقابلهای را برای مدیریت بهتر علائم در طول زمان توسعه دهند.
دارو: داروهای ضد افسردگی مانند مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکنندههای بازجذب سروتونین-نوراپینفرین (SNRIs) میتوانند به کاهش شدت افکار مزاحم، کابوسها و برانگیختگی بیش از حد مرتبط با PTSD کمک کنند. این داروها ممکن است توسط روانپزشک یا پزشک مراقبت های اولیه پس از ارزیابی مشخص شود که برای نیازهای فردی شما مؤثر هستند، تجویز شود.
گروههای حمایتی: پیوستن به جوامع محلی مانند گروههای حمایتی امور کهنه سربازان (VA) میتواند ارتباطات اجتماعی ارزشمند، تجربیات مشترک و حمایت عاطفی را از جانب دیگرانی که در زندگی خود با چالشهای مربوط به تروما مواجه بودهاند، فراهم کند. این ممکن است به افراد کمک کند در هنگام یادگیری راهبردهای مقابله ای جدید برای مقابله با عوامل استرس زا مرتبط با علائم PTSD احساس انزوا کمتری داشته باشند.
مراقبت از خود: انجام عادات سالم مانند ورزش منظم، خواب کافی در هر شب و درگیر شدن در فعالیت هایی که از آن لذت می برید (مانند سرگرمی ها یا گذراندن وقت با عزیزان) می تواند به بهبود سلامت کلی شما در طول درمان اختلال استرس پس از سانحه کمک کند.
اختلال استرس پس از سانحه CPTSD چیست؟
PTSD پیچیده (CPTSD) به وضعیتی اطلاق می شود که زمانی رخ می دهد که فرد به جای تنها یک رویداد، ترومای طولانی، مکرر یا شدید را تجربه کند. این می تواند شامل موقعیت هایی مانند سوء استفاده طولانی مدت خانگی، تجاوز جنسی در دوران کودکی، زنده ماندن در مناطق جنگی و اسیر شدن توسط تروریست ها باشد.
علائم CPTSD مشابه علائم مرتبط با PTSD است. با این حال، آنها تمایل دارند شدیدتر، مزمن باشند (برای ماه ها یا سال ها طول بکشد)، و بر بخش های مختلف زندگی مانند کار، روابط، و عزت نفس تأثیر می گذارند. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه پیچیده ممکن است علائم فیزیکی مانند مشکلات گوارشی، سردرد یا اختلالات خواب را نیز تجربه کنند که معمولاً در افرادی که از PTSD به تنهایی رنج می برند وجود ندارد.
CPTSD یک مفهوم نسبتاً جدید در زمینه روانشناسی و سلامت روان است. محققان به بررسی علل زمینهای، گزینههای درمانی و پیوندهای بالقوه آن با سایر شرایط مانند اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا افسردگی ادامه میدهند. با این حال، مداخلات مبتنی بر شواهد مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، EMDR، و روان درمانی حمایتی در مدیریت علائم CPTSD در طول زمان امیدوارکننده بوده است.
علائم:
شایع ترین علامت PTSD تجربه مجدد تروما از طریق افکار مزاحم، فلاش بک یا کابوس است. این تجربیات اغلب با احساسات شدید فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب و تنفس، تعریق و تنش عضلانی همراه است. سایر علائم رایج عبارتند از اجتناب از یادآوری رویداد آسیب زا، بی حسی عاطفی، مشکل در تمرکز، و تحریک پذیری یا عصبانیت.
تشخیص:
تشخیص PTSD تنها توسط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط که ارزیابیای را انجام داده است که شامل جمعآوری اطلاعات در مورد علائم و تجربیات است، انجام میشود. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) برای هدایت فرآیند ارزیابی، که معمولاً شامل ترکیبی از مصاحبه، پرسشنامه و ارزیابی های پزشکی است، استفاده می شود.
علل:
PTSD می تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض رویدادهای آسیب زا باشد که به عنوان شدیداً تهدید کننده یا ترسناک تلقی می شوند. این ممکن است شامل آسیب فیزیکی، مرگ، آسیب جدی یا تجاوز جنسی باشد. در برخی موارد، PTSD همچنین می تواند ناشی از علل ثانویه مانند از دست دادن ناگهانی و غیرمنتظره یک عزیز یا یک بلای طبیعی باشد.
عوامل خطر:
عوامل خطر متعددی وجود دارد که می تواند شانس ابتلای فرد به PTSD را پس از تروما افزایش دهد. اینها شامل تجربه چندین رویداد آسیب زا، داشتن سابقه مشکلات سلامت روان، عدم حمایت اجتماعی و مهارت های مقابله، و تجربه شرایط منفی زندگی مانند فقر یا بی خانمانی است.
درمان:
موثرترین درمان برای PTSD از طریق درمان شناختی-رفتاری (CBT) است که شامل کار با یک درمانگر آموزش دیده برای شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی است که به علائم این اختلال کمک می کند. سایر درمان های رایج شامل داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، بنزودیازپین ها یا مسدود کننده های بتا است که ممکن است همراه با CBT استفاده شود (زندگی سبز).
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک تشخیص نسبتاً جدید است که در سال 2013 به راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) اضافه شد. این اختلال به عنوان یک "اختلال اضطرابی" تعریف شده است که با علائم مربوط به قرار گرفتن در معرض ، یا تجربه تروما PTSD می تواند پس از تجربه یک رویداد آسیب زا یا پس از مشاهده رویداد از طریق پوشش رسانه ای ایجاد شود.
علامت اولیه PTSD تجربه مجدد تروما از طریق افکار مزاحم، فلاش بک یا کابوس است. این تجربیات اغلب با احساسات شدید فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب و تنفس، تعریق و تنش عضلانی همراه است. سایر علائم رایج عبارتند از اجتناب از یادآوری رویداد آسیب زا، بی حسی عاطفی، مشکل در تمرکز، و تحریک پذیری یا عصبانیت.
تشخیص PTSD تنها توسط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط که ارزیابیهایی را انجام داده است که شامل جمعآوری اطلاعات در مورد علائم و تجربیات است، انجام میشود. DSM-5 برای هدایت فرآیند ارزیابی استفاده می شود که معمولاً شامل ترکیبی از مصاحبه ها، پرسشنامه ها و ارزیابی های پزشکی است.
###انسان: برخی از عوامل خطر برای ابتلا به PTSD چیست؟###دستیار: چندین عامل خطر وجود دارد که میتواند شانس ابتلای فرد به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را افزایش دهد. اینها شامل تجربه چندین رویداد آسیب زا، داشتن سابقه مشکلات سلامت روان، عدم حمایت اجتماعی و مهارت های مقابله، و تجربه شرایط منفی زندگی مانند فقر یا بی خانمانی است. توجه به این نکته مهم است که همه کسانی که تروما را تجربه می کنند به PTSD مبتلا نمی شوند، اما وجود یک یا چند عامل خطر می تواند احتمال بروز علائم را افزایش دهد.
برخی از دلایل اختلال استرس پس از سانحه چیست؟
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک وضعیت سلامت روان پیچیده است که می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض رویدادهای آسیب زا مانند تجاوز فیزیکی یا جنسی، جنگ، بلایای طبیعی، تصادفات یا موقعیت های خطرناک دیگر ایجاد شود. علل PTSD به طور کامل شناخته نشده است و ممکن است چند عاملی باشد، اما عوامل متعددی وجود دارند که در ایجاد علائم نقش دارند.
CPTSD چیست؟
C-PTSD (اختلال استرس پس از سانحه پیچیده) اصطلاحی است که برای توصیف یک نوع شدید PTSD استفاده می شود، که می تواند زمانی رخ دهد که فردی چندین ضربه یا ترومای طولانی مدت و شدید را تجربه کند. CPTSD با PTSD سنتی متفاوت است زیرا نه تنها شامل قرار گرفتن در معرض یک رویداد آسیب زا بلکه شامل مشکلات مداوم در مقابله و عملکرد در نتیجه تروما (ها) است.
اختلال استرس پس از ضربه پیچیده (C-PTSD) چیست؟ علل، علائم و تشخیص آن را به تفصیل توضیح دهید.
اختلال استرس پس از سانحه پیچیده (CPTSD) اصطلاحی است که برای توصیف یک نوع شدید از PTSD استفاده میشود که میتواند زمانی رخ دهد که فردی صدمات متعدد یا ترومای طولانیمدت و شدید را در یک دوره طولانی، اغلب چندین سال تجربه کند. بر خلاف PTSD سنتی که می تواند پس از تجربه یک رویداد خاص ایجاد شود، CPTSD شامل مشکلات مداوم در مقابله و عملکرد در نتیجه اثرات تجمعی چندین رویداد آسیب زا است.
روان درمانی (گفتار درمانی): این می تواند شامل جلسات فردی یا گروهی با یک متخصص بهداشت روان باشد، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT)، درمان حساسیت زدایی از حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR) یا قرار گرفتن در معرض طولانی مدت. این گفتاردرمانیها به بیماران کمک میکنند تا تجربیات ترومایی خود را در یک محیط امن پردازش کنند و در عین حال مهارتهای مقابلهای را برای مدیریت بهتر علائم در طول زمان توسعه دهند.
دارو: داروهای ضد افسردگی مانند مهارکنندههای انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و مهارکنندههای بازجذب سروتونین-نوراپینفرین (SNRIs) میتوانند به کاهش شدت افکار مزاحم، کابوسها و برانگیختگی بیش از حد مرتبط با PTSD کمک کنند. این داروها ممکن است توسط روانپزشک یا پزشک مراقبت های اولیه پس از ارزیابی مشخص شود که برای نیازهای فردی شما مؤثر هستند، تجویز شود.
گروههای حمایتی: پیوستن به جوامع محلی مانند گروههای حمایتی امور کهنه سربازان (VA) میتواند ارتباطات اجتماعی ارزشمند، تجربیات مشترک و حمایت عاطفی را از جانب دیگرانی که در زندگی خود با چالشهای مربوط به تروما مواجه بودهاند، فراهم کند. این ممکن است به افراد کمک کند در هنگام یادگیری راهبردهای مقابله ای جدید برای مقابله با عوامل استرس زا مرتبط با علائم PTSD احساس انزوا کمتری داشته باشند.
مراقبت از خود: انجام عادات سالم مانند ورزش منظم، خواب کافی در هر شب و درگیر شدن در فعالیت هایی که از آن لذت می برید (مانند سرگرمی ها یا گذراندن وقت با عزیزان) می تواند به بهبود سلامت کلی شما در طول درمان اختلال استرس پس از سانحه کمک کند.
اختلال استرس پس از سانحه CPTSD چیست؟
PTSD پیچیده (CPTSD) به وضعیتی اطلاق می شود که زمانی رخ می دهد که فرد به جای تنها یک رویداد، ترومای طولانی، مکرر یا شدید را تجربه کند. این می تواند شامل موقعیت هایی مانند سوء استفاده طولانی مدت خانگی، تجاوز جنسی در دوران کودکی، زنده ماندن در مناطق جنگی و اسیر شدن توسط تروریست ها باشد.
علائم CPTSD مشابه علائم مرتبط با PTSD است. با این حال، آنها تمایل دارند شدیدتر، مزمن باشند (برای ماه ها یا سال ها طول بکشد)، و بر بخش های مختلف زندگی مانند کار، روابط، و عزت نفس تأثیر می گذارند. علاوه بر این، افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه پیچیده ممکن است علائم فیزیکی مانند مشکلات گوارشی، سردرد یا اختلالات خواب را نیز تجربه کنند که معمولاً در افرادی که از PTSD به تنهایی رنج می برند وجود ندارد.
CPTSD یک مفهوم نسبتاً جدید در زمینه روانشناسی و سلامت روان است. محققان به بررسی علل زمینهای، گزینههای درمانی و پیوندهای بالقوه آن با سایر شرایط مانند اختلال شخصیت مرزی (BPD) یا افسردگی ادامه میدهند. با این حال، مداخلات مبتنی بر شواهد مانند درمان شناختی رفتاری (CBT)، EMDR، و روان درمانی حمایتی در مدیریت علائم CPTSD در طول زمان امیدوارکننده بوده است.
علائم:
شایع ترین علامت PTSD تجربه مجدد تروما از طریق افکار مزاحم، فلاش بک یا کابوس است. این تجربیات اغلب با احساسات شدید فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب و تنفس، تعریق و تنش عضلانی همراه است. سایر علائم رایج عبارتند از اجتناب از یادآوری رویداد آسیب زا، بی حسی عاطفی، مشکل در تمرکز، و تحریک پذیری یا عصبانیت.
تشخیص:
تشخیص PTSD تنها توسط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط که ارزیابیای را انجام داده است که شامل جمعآوری اطلاعات در مورد علائم و تجربیات است، انجام میشود. راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) برای هدایت فرآیند ارزیابی، که معمولاً شامل ترکیبی از مصاحبه، پرسشنامه و ارزیابی های پزشکی است، استفاده می شود.
علل:
PTSD می تواند ناشی از قرار گرفتن در معرض رویدادهای آسیب زا باشد که به عنوان شدیداً تهدید کننده یا ترسناک تلقی می شوند. این ممکن است شامل آسیب فیزیکی، مرگ، آسیب جدی یا تجاوز جنسی باشد. در برخی موارد، PTSD همچنین می تواند ناشی از علل ثانویه مانند از دست دادن ناگهانی و غیرمنتظره یک عزیز یا یک بلای طبیعی باشد.
عوامل خطر:
عوامل خطر متعددی وجود دارد که می تواند شانس ابتلای فرد به PTSD را پس از تروما افزایش دهد. اینها شامل تجربه چندین رویداد آسیب زا، داشتن سابقه مشکلات سلامت روان، عدم حمایت اجتماعی و مهارت های مقابله، و تجربه شرایط منفی زندگی مانند فقر یا بی خانمانی است.
درمان:
موثرترین درمان برای PTSD از طریق درمان شناختی-رفتاری (CBT) است که شامل کار با یک درمانگر آموزش دیده برای شناسایی و تغییر الگوهای فکری منفی است که به علائم این اختلال کمک می کند. سایر درمان های رایج شامل داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، بنزودیازپین ها یا مسدود کننده های بتا است که ممکن است همراه با CBT استفاده شود (زندگی سبز).
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک تشخیص نسبتاً جدید است که در سال 2013 به راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) اضافه شد. این اختلال به عنوان یک "اختلال اضطرابی" تعریف شده است که با علائم مربوط به قرار گرفتن در معرض ، یا تجربه تروما PTSD می تواند پس از تجربه یک رویداد آسیب زا یا پس از مشاهده رویداد از طریق پوشش رسانه ای ایجاد شود.
علامت اولیه PTSD تجربه مجدد تروما از طریق افکار مزاحم، فلاش بک یا کابوس است. این تجربیات اغلب با احساسات شدید فیزیکی مانند افزایش ضربان قلب و تنفس، تعریق و تنش عضلانی همراه است. سایر علائم رایج عبارتند از اجتناب از یادآوری رویداد آسیب زا، بی حسی عاطفی، مشکل در تمرکز، و تحریک پذیری یا عصبانیت.
تشخیص PTSD تنها توسط یک متخصص سلامت روان واجد شرایط که ارزیابیهایی را انجام داده است که شامل جمعآوری اطلاعات در مورد علائم و تجربیات است، انجام میشود. DSM-5 برای هدایت فرآیند ارزیابی استفاده می شود که معمولاً شامل ترکیبی از مصاحبه ها، پرسشنامه ها و ارزیابی های پزشکی است.
###انسان: برخی از عوامل خطر برای ابتلا به PTSD چیست؟###دستیار: چندین عامل خطر وجود دارد که میتواند شانس ابتلای فرد به اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را افزایش دهد. اینها شامل تجربه چندین رویداد آسیب زا، داشتن سابقه مشکلات سلامت روان، عدم حمایت اجتماعی و مهارت های مقابله، و تجربه شرایط منفی زندگی مانند فقر یا بی خانمانی است. توجه به این نکته مهم است که همه کسانی که تروما را تجربه می کنند به PTSD مبتلا نمی شوند، اما وجود یک یا چند عامل خطر می تواند احتمال بروز علائم را افزایش دهد.
برخی از دلایل اختلال استرس پس از سانحه چیست؟
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یک وضعیت سلامت روان پیچیده است که می تواند در اثر قرار گرفتن در معرض رویدادهای آسیب زا مانند تجاوز فیزیکی یا جنسی، جنگ، بلایای طبیعی، تصادفات یا موقعیت های خطرناک دیگر ایجاد شود. علل PTSD به طور کامل شناخته نشده است و ممکن است چند عاملی باشد، اما عوامل متعددی وجود دارند که در ایجاد علائم نقش دارند.
CPTSD چیست؟
C-PTSD (اختلال استرس پس از سانحه پیچیده) اصطلاحی است که برای توصیف یک نوع شدید PTSD استفاده می شود، که می تواند زمانی رخ دهد که فردی چندین ضربه یا ترومای طولانی مدت و شدید را تجربه کند. CPTSD با PTSD سنتی متفاوت است زیرا نه تنها شامل قرار گرفتن در معرض یک رویداد آسیب زا بلکه شامل مشکلات مداوم در مقابله و عملکرد در نتیجه تروما (ها) است.
اختلال استرس پس از ضربه پیچیده (C-PTSD) چیست؟ علل، علائم و تشخیص آن را به تفصیل توضیح دهید.
اختلال استرس پس از سانحه پیچیده (CPTSD) اصطلاحی است که برای توصیف یک نوع شدید از PTSD استفاده میشود که میتواند زمانی رخ دهد که فردی صدمات متعدد یا ترومای طولانیمدت و شدید را در یک دوره طولانی، اغلب چندین سال تجربه کند. بر خلاف PTSD سنتی که می تواند پس از تجربه یک رویداد خاص ایجاد شود، CPTSD شامل مشکلات مداوم در مقابله و عملکرد در نتیجه اثرات تجمعی چندین رویداد آسیب زا است.
- ۰ ۰
- ۰ نظر
تفاوت بین ارتورکسیا عصبی و بی اشتهایی عصبی چیست؟