بررسی جامع علائم و انواع تشنج

صرع، یک اختلال عصبی که با تشنج های مکرر مشخص می شود، میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. این یکی از شایع ترین اختلالات عصبی است و می تواند در هر سنی ایجاد شود. این وضعیت زمانی ایجاد می شود که نورون های مغز سیگنال های الکتریکی نامنظمی را ارسال می کنند که باعث اختلالات موقت در عملکرد طبیعی مغز می شود. در این مقاله، علائم مختلف صرع، انواع تشنج و مکانیسم‌هایی که منجر به حملات صرع می‌شوند را بررسی خواهیم کرد.

علائم صرع

علائم صرع در درجه اول از طریق تشنج آشکار می شود که می تواند به طور قابل توجهی از نظر فراوانی، شدت و مدت متفاوت باشد. تشنج اختلالات الکتریکی ناگهانی و کنترل نشده در مغز است که می تواند هوشیاری، حرکات، عواطف و احساسات را تغییر دهد. موارد زیر برخی از علائم رایج صرع است که ممکن است در طول یا بین تشنج رخ دهد:

1. از دست دادن هوشیاری: این یک علامت رایج است که در آن فرد ممکن است موقتاً عدم پاسخگویی، خیره شدن یا یک نگاه "خالی" را تجربه کند.

2. تشنج یا اسپاسم عضلانی: این انقباضات غیرارادی می تواند کل بدن یا گروه های عضلانی خاص را درگیر کند و منجر به لرزش، انقباض یا سفتی شود.

3. تغییرات در حس: این تغییرات ممکن است شامل گزگز، بی حسی، یا احساس نبض در بازوها، پاها یا صورت باشد.

4. علائم روانی: افراد مبتلا به صرع ممکن است قبل یا در حین تشنج تغییرات هیجانی ناگهانی، ترس، اضطراب یا احساساتی شبیه دژاوو را تجربه کنند.

5. از دست دادن کنترل روده یا مثانه: در برخی موارد، صرع ممکن است باعث ادرار یا مدفوع غیر ارادی در طول تشنج شود.

6. حالت پستکتال: به دنبال تشنج، برخی از افراد ممکن است دچار سردرد، خواب آلودگی یا گیجی شوند که می تواند از چند دقیقه تا چند ساعت طول بکشد.

انواع تشنج

تشنج ها را می توان به طور کلی بر اساس تأثیر آنها بر آگاهی فرد به دو گروه طبقه بندی کرد:

1. تشنج تشنجی: این حملات شامل انقباضات غیرارادی عضلات و از دست دادن هوشیاری است. آنها بیشتر به انواع زیر تقسیم می شوند:

آ. تشنج گراند مال: که به عنوان تشنج تونیک-کلونیک نیز شناخته می شود، شایع ترین نوع تشنج تشنجی است. آنها با سفت شدن بدن (فاز تونیک) و به دنبال آن تکان های ریتمیک عضلانی (فاز کلونیک) شروع می شوند.

ب تشنج پتی مال: که به آن تشنج های غیبت نیز می گویند، این تشنج ها مختصر هستند (فقط چند ثانیه طول می کشند) و معمولاً باعث از بین رفتن مختصر هوشیاری و انقباضات جزئی عضلانی می شوند.

ج تشنج های کلونیک: این تشنج ها شامل تکان های ماهیچه ای ریتمیک است که اغلب سر، گردن و اندام های فوقانی را درگیر می کند.

د تشنج های تونیک: این تشنج ها که شامل سفتی ماهیچه ها می شوند، باعث می شوند که فرد به طور ناگهانی اندام های خود را دراز کند یا خم کند.

2. تشنج های غیر تشنجی: این تشنج ها شامل انقباضات ماهیچه ای نمی شوند و باعث از دست دادن هوشیاری نمی شوند. آنها را می توان بیشتر به موارد زیر طبقه بندی کرد:

آ. تشنج های جزئی پیچیده: این تشنج ها بدون از دست دادن هوشیاری باعث تغییر در احساسات، عواطف و رفتار می شوند. آنها ممکن است شامل خودکارسازی (حرکات تکراری مانند جویدن یا راه رفتن) باشند و تشخیص آنها به عنوان تشنج دشوار است.

ب تشنج های جزئی ساده: این تشنج ها فقط یک قسمت از مغز را درگیر می کند و منجر به از دست دادن هوشیاری نمی شود. آنها ممکن است شامل تغییراتی در احساس، حرکت یا احساسات باشند.

ج تشنج های غایب: این تشنج ها که به عنوان تشنج پتی مال نیز شناخته می شوند، باعث وقفه های مختصری در هوشیاری و انقباضات جزئی عضلانی می شوند.

درک انواع مختلف تشنج برای تشخیص دقیق، درمان مناسب و مدیریت موثر بیماری ضروری است.

علل و مکانیسم ها

صرع عمدتاً ناشی از عدم تعادل در فعالیت الکتریکی مغز است که می تواند توسط عوامل مختلفی مانند آسیب مغزی، سکته مغزی، تومورهای مغزی، جهش های ژنتیکی و برخی اختلالات متابولیک ایجاد شود. دانشمندان بر این باورند که این اختلال ناشی از اتصالات سیناپسی غیرطبیعی بین نورون ها است که می تواند منجر به شلیک بیش از حد نورون ها شود.

تشخیص، درمان و مدیریت

تشخیص صرع معمولاً شامل معاینه پزشکی کامل، توصیف الگوهای تشنج و آزمایش‌های تشخیصی مختلف مانند الکتروانسفالوگرام (EEG)، تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) و آزمایش‌های خون است.

گزینه های درمانی صرع شامل داروهای ضد تشنج، جراحی، رژیم کتوژنیک، تحریک عصب واگ و تحریک عمقی مغز است. مدیریت صرع مستلزم یک رویکرد مشارکتی بین بیمار، خانواده و تیم مراقبت بهداشتی او، همراه با آموزش مداوم، مشاوره و حمایت است.

نتیجه

صرع، با طیف متنوعی از علائم و انواع تشنج، چالش های مهمی برای بیماران و ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی ایجاد می کند. با این حال، از طریق پیشرفت در تحقیقات، تشخیص و درمان، کیفیت زندگی افراد مبتلا به صرع به طور قابل توجهی در طول زمان بهبود یافته است. با درک علائم و انواع مختلف تشنج، افراد می‌توانند به یک تشنج دست یابند تشخیص داده و یک برنامه شخصی برای مدیریت این وضعیت پیچیده ایجاد کنید.
منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.